همسفرم می شی ؟ آره... با توام.با خود خودت .کجا می رم ؟ یه سر می رم به مکان
عشق٫ یه سفر رویایی به یه معبد استثنایی٫ به یه جایی که فقط جای پاکی هاست ٫
همون جا که وقتی بلرزه ٫ می تونه زندگیتو بلرزونه . وقتی بسوزه می تونه آتیشت بزنه ٫
وقتی بگیره می تونه دلیل مبهم باریدن بی اختیار چشمات مثل ابر بهار باشه .اون جا که
اگه بشکنه ٫ آه ناخواستش می تونه قدرت سحر و جادو بگیره . اون جا که مهرش افسون
می کنه . همون جا که اگه از عمقش از خدا چیزی رو بخوای ٫ اگه خیرت تو
اون خواسته باشه ٫ استجابتش رد خور نداره . اون جا که وقتی برای انتخاب راهت
به تردید می رسی اگه بهش رجوع کنی بهت می گه چه کار کنی . اون جا که
در شان خواسته های آسمونیه ٫ نه هوس های پست و بی مقدار.
این جا همون مکان عشقه . جای با شکوهترین و زیبا ترین احساسات .
این جا همون جاییه که باید عطر یه عالمه احساس بی نظیر ٫ مست و
مدهوشت کنه . باید عشق از خود ٫ بی خودت کنه .این جا جای کدورت و غم
نیست . جای بزرگنمایی قضاوت های نا عادلانه و گیر دادن به اندیشه های منفی
نیست . یادت نره خونه دلت مکان عشقه .اگه حتی یه ذره بغض و کینه توش راه
پیدا کنه در و دیوارش سیاه میشه .اون وقت دیگه در خور عزیزترین ها نیست .
این جا همون جاییه که صدای ضربانش آهنگ زندگی من و توست .
گاهی اوقات گوشمون از صداهای مختلف اونقدر پره که صدای اصلی زندگیمونو
فراموش کردیم .چند وقته که صدای نبضشو از یاد بردیم ؟
وای بر ما اگه خودمونو غرق کاری کردیم که به نادرست بودنش ایمان داریم .
وای بر ما اگه خوب تر بودنو به آینده و فردا پاس دادیم . اون فردایی که واسه
تغییر منتظرشیم هرگز نمی رسه اگه هنوز نفهمیده باشیم امروز همون فردای
دیروزه . هیچ تضمینی واسه بودن تو لحظه بعد ٫واسه هیچ کدوممون نیست همین
حالا وقتشه ٫ اگه هنوز منتظر فرداییم تو قمار زندگی عمرمونو باختیم . چند
وقته بی خیال دلمون شدیم ؟ بیا به خاطر بیاریم طعم به یاد ماندنی لحظه های
قشنگ تند زدنشو ٫ التهاب اشتیاق مهربونی های دلنشینشو و لذت بخشیدن
محبت بی دریغ و بی چشم داشتشو ٫بیا به یاد بیاریم تا حالا چند نفر
هستن که هنوز نتونستیم ببخشیمشون ٫ شایدم هنوز از خودمون مکدریم
و تو محاکمه وجدانمون نتونستیم خودمونو ببخشیم .اگه تو هم می خوای مثل
من سبک شی ٫اگه می خوای طعم تجربه شیرین پرواز و خودت بچشی ٫
چشماتو ببند و فقط اراده کن ٫ ببخش و رها شو . از خودت شروع کن تا
آخرین کسی که همیشه محاله بتونی ببخشیش .
اگه قلبا بخشیده باشی تو صاحب برگ برنده ای .فکرشو بکن خیلی وقتا مهر و
محبت عزیزامونو که نباید از یاد می بردیم ٫ از یاد بردیم . بیا بی مهریشونو ٫
کم لطفی شونو از یاد ببریم.بیا نذاریم از گذشت لحظه ها ٫ افسوس و
سرزنش از دست دادنش باقی بمونه .به هیچ قیمتی اجازه ندیم نصیب ما
از گذر لحظه ها پشیمونی و بی خبری باشه که غیر از خوشبختی دیروز سعادت
امروز و فردامونم به باد بده .بیا گذشته های دردناک رو رها کنیم .این جوری
امروز قطعاً یه روز دیگه ست .امروز دیروز نیست .امروز شروع تازه باقی
زندگی ماست .
سلام پریناز خانم.
وبلاگتون خیلا عالیه.موفق باشین. اگه وقت کردی به من یه سری بزن. ممنون میشم
سلام پریناز
وبلاگ زیبایی دارین مخصوصا مطالب زیباش
روز مادر مبارک
سلام
به به
چه حرفای دلگرم کننده و آموزنده ای
تبریک می گم
امیدوارم همیشه شاد و سربلند و ایرونی باشی
بی نظیر و زیبا مثل همیشه
می بینم فعال شدی و آپدیت میکنی؛)