همسفرم می شی ؟ آره... با توام.با خود خودت .کجا می رم ؟ یه سر می رم به مکان
عشق٫ یه سفر رویایی به یه معبد استثنایی٫ به یه جایی که فقط جای پاکی هاست ٫
همون جا که وقتی بلرزه ٫ می تونه زندگیتو بلرزونه . وقتی بسوزه می تونه آتیشت بزنه ٫
وقتی بگیره می تونه دلیل مبهم باریدن بی اختیار چشمات مثل ابر بهار باشه .اون جا که
اگه بشکنه ٫ آه ناخواستش می تونه قدرت سحر و جادو بگیره . اون جا که مهرش افسون
می کنه . همون جا که اگه از عمقش از خدا چیزی رو بخوای ٫ اگه خیرت تو
اون خواسته باشه ٫ استجابتش رد خور نداره . اون جا که وقتی برای انتخاب راهت
به تردید می رسی اگه بهش رجوع کنی بهت می گه چه کار کنی . اون جا که
در شان خواسته های آسمونیه ٫ نه هوس های پست و بی مقدار.
این جا همون مکان عشقه . جای با شکوهترین و زیبا ترین احساسات .
این جا همون جاییه که باید عطر یه عالمه احساس بی نظیر ٫ مست و
مدهوشت کنه . باید عشق از خود ٫ بی خودت کنه .این جا جای کدورت و غم
نیست . جای بزرگنمایی قضاوت های نا عادلانه و گیر دادن به اندیشه های منفی
نیست . یادت نره خونه دلت مکان عشقه .اگه حتی یه ذره بغض و کینه توش راه
پیدا کنه در و دیوارش سیاه میشه .اون وقت دیگه در خور عزیزترین ها نیست .
این جا همون جاییه که صدای ضربانش آهنگ زندگی من و توست .
گاهی اوقات گوشمون از صداهای مختلف اونقدر پره که صدای اصلی زندگیمونو
فراموش کردیم .چند وقته که صدای نبضشو از یاد بردیم ؟
وای بر ما اگه خودمونو غرق کاری کردیم که به نادرست بودنش ایمان داریم .
وای بر ما اگه خوب تر بودنو به آینده و فردا پاس دادیم . اون فردایی که واسه
تغییر منتظرشیم هرگز نمی رسه اگه هنوز نفهمیده باشیم امروز همون فردای
دیروزه . هیچ تضمینی واسه بودن تو لحظه بعد ٫واسه هیچ کدوممون نیست همین
حالا وقتشه ٫ اگه هنوز منتظر فرداییم تو قمار زندگی عمرمونو باختیم . چند
وقته بی خیال دلمون شدیم ؟ بیا به خاطر بیاریم طعم به یاد ماندنی لحظه های
قشنگ تند زدنشو ٫ التهاب اشتیاق مهربونی های دلنشینشو و لذت بخشیدن
محبت بی دریغ و بی چشم داشتشو ٫بیا به یاد بیاریم تا حالا چند نفر
هستن که هنوز نتونستیم ببخشیمشون ٫ شایدم هنوز از خودمون مکدریم
و تو محاکمه وجدانمون نتونستیم خودمونو ببخشیم .اگه تو هم می خوای مثل
من سبک شی ٫اگه می خوای طعم تجربه شیرین پرواز و خودت بچشی ٫
چشماتو ببند و فقط اراده کن ٫ ببخش و رها شو . از خودت شروع کن تا
آخرین کسی که همیشه محاله بتونی ببخشیش .
اگه قلبا بخشیده باشی تو صاحب برگ برنده ای .فکرشو بکن خیلی وقتا مهر و
محبت عزیزامونو که نباید از یاد می بردیم ٫ از یاد بردیم . بیا بی مهریشونو ٫
کم لطفی شونو از یاد ببریم.بیا نذاریم از گذشت لحظه ها ٫ افسوس و
سرزنش از دست دادنش باقی بمونه .به هیچ قیمتی اجازه ندیم نصیب ما
از گذر لحظه ها پشیمونی و بی خبری باشه که غیر از خوشبختی دیروز سعادت
امروز و فردامونم به باد بده .بیا گذشته های دردناک رو رها کنیم .این جوری
امروز قطعاً یه روز دیگه ست .امروز دیروز نیست .امروز شروع تازه باقی
زندگی ماست .