دلهایتان در سکوت خود ٫ اسرار ایام و لیالی را میداند.

ولی گوشهایتان در اشتیاق ٫ گوش به زنگ است که آهنگ دل دانایتان را بشنود.

شما از راه کلمات پی خواهید برد آنچه را همواره در فکرتان واقف بودید.

شما با سرانگشتان برهنه تان آرزوهایتان را لمس خواهید کرد و چه نیکوست چنین  کاری.

سرچشمه ناپیدای روح شما نیازمند جوشیدن و روان گشتن است تا زمزمه کنان  به دریا

بپیوندد و گنجینه ناشناس تان را بسنجد و در پی آن نباشید  که عمق معرفت خود را با

چوبدست یا عمق سنج اندازه گیری کنید زیرا که این خود شما بیکران و نامحدود است.

هرگز مگو: حقیقت را یافته ام بلکه بگو‌:حقیقتی را یافته ام.

 مگو مسیر روحم را یافته ام بلکه بگو : در مسیرم با روح روان روبرو  شده ام زیرا  روح بر تمام

مسیرها روان است.

روح نه بر خطی معین روان است و نه چون نی می روید ٫ روح چون  نیلوفر آبی که گلبرگهایش

فزون از شمار باشد  به شگفتی می گراید.

                                                               
                                                                       جبران خلیل جبران